ไม่มีกลอนหน้าหนาวร้าวรานรัก
ไม่มีตักอุ่นอุ่นหนุนตอนหนาว
ไม่มีคนถามไถ่ในเรื่องราว
ไม่มีข่าวใดใดใจเยียบเย็น....
มีแต่เหงาเหงาเหงาเท่านั้นหนอ
มีแต่รอรอรอก็ไม่เห็น
มีแต่ข่าวโน่นนี่หลายประเด็น
มีคนเป็นขวัญใจในบทกลอน..
คงลาลับลับหายไม่รู้จัก
คงไม่รักกันแล้วเหลือแต่หลอน
เพราะต่างคนต่างเดินเพลินทางจร
หมดทางวอนเว้าหวานเช่นวันวาน
สักวันคงตัดใจได้สนิท
คงไม่คิดเวียนวนจนร้าวฉาน
เปลี่ยนหัวใจที่รักจนดักดาน
เรื่องผันผ่านเก็บไว้สอนใจตน
จะอาจหาญชาญกล้าท้าไร้รัก
กล้าหาญหักหัวใจไม่หมองหม่น
จะไม่ขอให้ใจใครสักคน
ขอเป็นคนโสดเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
จะเยาะหยันเย้ยเยาะก็ไม่โกรธ
จะไม่โทษชะตาว่าเสียหาย
ลบอดีตเก่าเก่าเมื่อปีกลาย
สู่จุดหมายสิ้นเวรภัยใฝ่เมตตา..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น