21 กุมภาพันธ์ 2012 ไม่รักก็รู้นะ

"เธอไม่รัก"คือตอบที่มอบให้

แค่ถูกใจพูดจาประสาเพื่อน

เตือนสติประจำเฝ้าย้ำเตือน

เราคือเพื่อนรู้ใจใช่แฟนกัน

จดจำไว้ในใจอย่าได้คิด

เพื่อนสนิทวางใจไม่แปรผัน

เธอรักใครอย่าได้คอยกีดกัน

เขาคนนั้นเจ้าของใจใช่ฉันเลย

ยังรักเธอรอเธอเสมอเพื่่อน

ยังยิ้มเยือนยืนยันฉันเปิดเผย

ในใจแท้รักจริงไม่ทิ้งเลย

แม้ไม่เอ่ยบอกย้ำคำใดใด

จากวันนั้นจวบวันนี้ที่พานพบ

แรกทีคบผูกพันวันสดใส

เราคือเพื่อนแสนดีมิเปลี่ยนไป

เธอมีใครไม่สำคัญฉันเพื่อนเธอ

จะร่วมทางอยู่ห่างห่างอย่างห่วงห่วง

ไม่ล้ำล่วงสิทธิ์เสรีแม้มีเผลอ

บางครั้งคิดหม่นใจได้พบเจอ

คำหวานเพ้อเธอเขาเฝ้ารำพัน

‎"เธอไม่รัก"ก็รู้อยู่เต็มอก

ยอมเป็นนกเสรีไร้ที่ถิ่น

บินข้ามฟ้าจรมาอาศัยกิน

จนกาลสิ้นบินกลับลับสายตา...

21 กุมภาพันธ์ 2012 มนต์วิเศษ

หากแม้นมีมนตราวิเศษขลัง

เรียกพลังแรงใจได้ดังฝัน

จะเสกพ่นสู่ชนคนสามัญ

ให้เขานั้นรู้สติมิลืมตน

จากมนต์ดำอำนาจที่ขลาดเขลา

เคยมัวเมาอบายให้สับสน

หลงใหลไปยึดติดโลกเวียนวน

ได้หลุดพ้นทุกข์เศร้าปัดเป่าไกล

กิเลสถูกขัดเกลาจนเบาว่าง

แสงส่องทางเบิกตาพาสดใส

ได้ชำระหม่นหมองที่ครองใจ

ก้าวเดินใหม่เลิศล้ำด้วยธรรมา

ด้วยศรัทธามาก่อนใจอ่อนน้อม

ยิ้มเย็นยอมฟังความตามศึกษา

ให้รู้เห็นความเป็นไปในโลกา

อนิจจาทุกข์แท้ไม่แน่นอน

รู้แยกแยะวิจารณ์ผ่านชีวิต

หากว่าจิตเคยฝังยังถอดถอน

กายของตนผิดพลั้งรู้สังวร

ผ่านขั้นตอนฝึกฝนบนทางดี

รู้ตัวตนปัจจุบันสัมพันธ์จิต

เพ่งพินิจรวมใจในวิถี

จดจ่อจ้องมองนิ่งสิ่งที่มี

ตรองถ้วนถี่มีไหมใครบังตา.. 

ไม่มีเขา ไม่มีเราไม่มีของเขา

ไม่มีของเรามีแต่ธรรมชาติล้วนๆทุกข์เพราะยึด

ลืมธรรมชาติสัจจะแห่งโลกและจักรวาลเสียสนิท 

25 กุมภาพันธ์ 2012 เพลงแพะยันต์ดอยแช่

สัญญาแพะยันต์ดอยแช่ดอยแช่แพะยันต์ โรงเรียนเก่าแก่มานาน

สืบจนลูกหลาน ผู้คนเล่าขานความดีแสงส่องปัญญา  ก้าวหน้ามากมีให้โลกรับรู้  เชิดชูศักดิ์ศรีโรงเรียนเฮานี้ ทั้งดีทั้งเก่งเหมือนดั่งบทเพลงของชาวดอยแช่แพะยันต์ 

โรงเรียนดีดี นักเรียนมีความสดใสขยัน ตั้งใจ พ่อแม่ให้ความผูกพันดูแลช่วยเหลือเอื้อเฟื้อแบ่งปันมั่นคงจริงใจให้ความสำคัญศิษย์ดอยแข่แพะยันต์รู้รักษาความดี ผ่านไปนานกี่ปีสัญญากลับมาบ้านเฮา...

http://www.youtube.com/watch?v=2vYeX1QXQ_s&feature=player_detailpage

7 เมษายน 2012 ครูรักเขียน

ขอบคุณ...โครงการอบรม "การเขียนบันเทิงคดีเพื่อพัฒนาการเรียนรู้"

ตั้งใจ  อยากเขียน  เขียนเขียน

จึงอยาก  พากเพียร  สรรหา

คิดแต้ม  แต่งจัด    ศรัทธา

ให้รู้     ทั่วหน้า      ฝ่าฟัน

ใครอ้าง  ทางเอก  เสกสร้าง

เคว้งคว้าง  ต่างใจ  ใฝ่ฝัน

เขียนเถิด  เขียนไป  ทุกวัน

 แบ่งปัน    ปั้นแต่ง   แรงใจ

บางอย่าง   กั้นขวาง  ทางอยู่

หดหู่      รอนรอน   อ่อนไหวอับจน    เหตุผล     กลใด 

วิจัย     วิจารณ์      งานตน

ชีวิต    ผันผ่าน    วันเคลื่อน

ปีเดือน  เลื่อนลับ  สับสน

วันเวียน  เปลี่ยนแปลง  ใจคน

เต็มล้น   เรื่องราว  มากมาย

นานเนิ่น  เกินนับ   คับข้อง

จ้องจ้อง  อยากเขียน เวียนว่าย

ลงมือ    เขียนอวด   ลวดลาย

มั่นหมาย  เขียนให้   ได้ดี

สมัคร     มาร่วม     อบรม

ชื่นชม    ครูไท      วิถี

การเขียน  บันเทิง   คดีวันนี้       ขอมอบ   ขอบคุณ

ขอขอบพระคุณคณะผู้จัดการอบรมทุกท่านทุกคนค่ะ

ดอกไม้  ปานพานโรงเรียนบ้านแพะยันด์ดอยแช่ ลำพูน 

10 เมษายน 2012 หว่อเหินห่าว

สวัสดีหนีห่าวส่งข่าวด่วน

เธอคร่ำครวญอกหักรักเศร้าหลาย

ที่เคยรักเคยกอดพลอดมากมาย

แต่สุดท้ายชายนั้นพลันเปลี่ยนไป

หว่ออ๊ายหนี่ฝากคำไม่จำจด

รักลาลดร้างลาพาหวั่นไหว

มีอีกคนบนทางกั้นกลางใจ

คือฝันใหม่ใสสดที่บดบัง

สวัสดีหนีห่าวส่งข่าวหน่อย

อย่าใจน้อยชะตาพาผิดหวัง

รักไม่แน่แปรไปใครชิงชัง

เอาตาชั่งชั่งหัวมันอย่าพันพัว

สุขกันเถอะใจเราเศร้าไปไย

เรื่องรักใคร่ธรรมดาพาปวดหัว

หากร้อนรนรักลี้หนีไกลตัว

หากยิ่งกลัวรักตามติดสนิทปอง

เชิญสุขสันต์บันเทิงเริงรื่นจิต

ก็ชีวิตเราดีมีเพื่อนผอง

ลืมทุกข์ไปดีกว่าฟ้าเรืองรอง

ยิ้มใสผ่องสดใสให้โลกชม 

สวัสดีหนีห่าวส่งข่าวด้วย

โชคอำนวยชีวีมีสุขสม

มัวเศร้าไยทำใจให้รื่นรมย์

เชิญนิยมยินดีมีสุขเอย... 

14 เมษายน 2012 แมวเอ๋ยแมวเหมียว

แมวหลงชื่อหมีบุญมา

ไม่รู้ใครพามาปล่อย

เหมียวเหมียวร้องเรียกรอคอย

แต่น้อยจำต้องเลี้ยงดู

รูปร่างประเปรียวว่องไว

แต่ไม่คอยระวังจับหนู

กลับเป็นนักล่าปลาปู

ในคูข้างบ้านสำราญใจ

ดำปลอดตลอดทั้งร่าง

เดินกร่างย่างย่องอาศัย

หน้าตาน่ากลัวกว่าใคร

เติบใหญ่หนุ่มแน่นดูแมนดี

มีสาวชื่อเพชรชื่อพลอย

รูปร่างจ้อยร่อยแมวสองสี

เป็นสาวรูปร่างโสภี

เข้ามาคลุกคลีหมีบุญมา

จำต้องจำกัดประชากร

เจ้าเหมียวมากไปใครรักษา

วุ่นวายเกินไปแล้วนี่นา

ฉีดยาทำหมันตามขั้นตอน

ธรรมชาติสัตว์นี้มีความรัก

หาญหักห้ามไว้ไม่ได้แน่

จำต้องจัดการช่วยดูแล

ก่อนแมวแพร่เผ่าพันธุ์เต็มบ้านเรา....

5 กันยายน 2012 พื้นที่ที่ฉันยึดครอง

พื้นที่ฉันยึดครอง    ขอจับจองหนึ่งห้องใจ

เธอมอบให้ฉันไง     ยังจำได้ไม่เคยลืม

ไม่ได้เซ็นสัญญา     ใจให้มาก็ด่ำดื่ม

ฉันยังว่าแสนปลื้ม     สัญญายืมไม่ต้องมี

ต่อมาเธอบอกฉัน     ว่าเธอนั้นเบื่อสิ้นดี

ฉันแย่เสียเต็มที        ไร้ความดีไม่น่าคบ

เป็นตัวน่ารังเกียจ       ไม่อยากเฉียดเข้ามาพบ

แล้วเธอก็เลือนลบ     จากพื้นที่ฉันยึดครอง

14 กันยายน 2012 เยือนถิ่นเก่าลำปาง

สิบสี่กันยาเวลาเช้า

ตัวเรารีบเร่งเกรงจะสาย

จรลีด้วยหนูเทารถคู่กาย

 ฝนโปรยปรายตลอดทางมิบางเบา

 ฟ้าแกล้ง..เดินทางกลางสายฝน

มืดหม่นตะวันดับใจอับเฉา

แม่ทาขุนตานถิ่นย่านเรา

ข้ามขุนเขาคั่นกลางทั้งสองเมือง

สู่ที่ราบห้างฉัตรค่อยใจโล่ง

ใจูผูกโยงสืบสาวถึงราวเรื่อง

เคยเทใจรักเฉาสุดเปล่าเปลือง

เป็นดอกเอื้องหมายนาค่าเพียงดิน

หลงคอยน้อยใจใครลืมรัก

ซึ้งประจักษ์จำตัดใจใฝ่ถวิล

ถึงเขลางค์ตั้งสติที่โบยบิน

มุ่งหน้าผินราชภัฏทางลัดจร

พบเพื่อนครูมากมายทั้งชายหญิง

รอรับสิ่งใหม่ใหม่นำไปสอน

ต่อแต่นี้ห้าวันพึงสังวรณ์

นำไปย้อนสู่เด็กน้อยที่คอยเรา

คณิตศาสตร์สาระนี้ที่เด็กน้อย

มักท้อถอยมิสู้จนครูเหงา

วิชาเลขลำบากยากเกินเดา

เปลี่ยนให้เขากลับนิยมชอบชมเอย....

จะไหวไหมนี่......อิอิ 

19 กันยายน 2012 พลังรัก

แสงตะวันโอบอ้อมล้อมชายทุ่ง

แดดทอรุ้งงามประกายสายสวรรค์

ละอองฝนหม่นเทาบางเบาพลัน

สะท้อนงามเฉิดฉันพรรณราย

งามท้องนาเขียวขจีสีสดใส

มองชื่นใจชื่นตาพาโศกหาย

คิดถึงข้าวชาวนาปู่ตายาย

ญาติสืบสายพึ่งพาอาศัยกัน

เมื่อเกี่ยวดองข้องเกี่ยวเป็นเกลียวรัก

เฝ้าฟูมฟักรักษาพาสุขสันต์

น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าสารพัน

ต่างแบ่งปันใต้เหนือเจือใจจริง

พลังรักพลังใจเติมไฟฝัน

ให้ชึวันชุ่มจิตมิตรชายหญิง

มีเพื่อนผองน้องพี่ที่เอื้ออิง

ให้ทุกสิ่งลุจุดหมายที่ปลายทาง

ใครคือใครมาจากไหนใต้กลางเหนือ

อิสานเผื่อเอื้ออุ่นไอไม่เมินหมาง

แม้ยามห่างร้างไกลใจไม่จาง

ทุกคนต่างยินดีมีลางเลือน

แม้สังคมต่างวิถีที่เป็นอยู่

ไกลสุดกู่โลกออนไลน์ให้เสมือน

ได้ใกล้ชิดมิตรญาติทุกวันเดือน

ขอบคุณเพื่อนเตือนย้ำความสัมพันธ์...

 ขอบคุณเพื่อนมิตรทุกท่านทุกคนขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ 

30 กันยายน 2012 วัดพระพุทธบาทตากผ้า

รอยพระบาทรอยตากผ้าบนลานหิน

ได้ยลยินตำนานพระท่านไข

คือสถานวัดวาอารามไทย

เป็นวัดใหญ่โบราณแต่นานมา

นับเป็นบุญพานักเรยนมาเข้าค่าย

แสนสบายใจผ่องแผ้วเป็นนักหนา

ขับหนูเทาจากบ้านมุ่งวัดวา

รอคอยท่าเด็กน้อยค่อยติดตาม 

รถโรงเรียนพาส่งตรงลานวัด

แล้วแจงจัดเดินแถวไปไม่เกรงขาม

สู่ประตูห้องประชุมในอาราม

คงได้ความรู้ใหม่ใจรื่นรมย์ 

พระท่านจัดกิจกรรมนำสมัย

เด็กสนุกสุขใจแสนสุขสม

มีอาหารจานเด็ดที่นิยม

เด็กชื่นชมรับรู้คู่กันไป

หลักสูตรดีมีครบทุกสิ่งสรรพ์

สารพันคุณธรรมควรฝักใฝ่

กฏแห่งกรรมกตัญญูยิ่งสิ่งใด

ท่านสอนให้รักษาศีลบำเพ็ญตน

ทั้งสามวันสองคืนตื่นรับรู้

จิตฟ่องฟูแจ่มใสได้ฝึกฝน

การลดละจากสถานบ้านทุกคน

กลับอีกหนประทับใจไม่ลืมเลือน 

28 ตุลาคม 2012 ดนตรี

ดนตรี

โดย Flower Panphan เมื่อ 28 ตุลาคม 2012 เวลา 16:01 น. ·

เพลงขลุ่ยพริ้วลอยลมชื่นสมจิต

เพลงชีวิตสุขสันต์บรรเลงแว่ว

เสียงเสนาะสะล้อซึงซึ้งพราวแพรว

ดนตรีแก้วศิลปินถิ่นล้านนา

พี่สอนน้องประคองลองเพลงหวาน

นิ้วผสานตีเป่าเราอาสา

หลักค้ำจุนคุณธรรมฝึกนำมา

ให้รู้ค่าเสียสละและแบ่งปัน

อัตลักษณ์เชิงดนตรีที่ถนัด

ดูเด่นชัดอารมณ์ดีมีสุขสันต์

จิตเบิกบานเริงรื่นชื่นสุขพลัน

ช่วยป้องกันเภทภัยในสังคม

ยาเสพติดเกมส์รุนแรงไม่ข้องแวะ

เรามาแกะโน๊ตดนตรีแสนสุขสม

ดนตรีมีคุณค่าน่านิยม

คีตห่มใจโศกคลายมลายไป

รักมนต์เพลงเจื้อยแจ้วแว่วหวีดหวิว

ใจคว้างปลิวลิ่วลอยคล้อยหลงใหล

ยามบรรเลงเพลงร่ำชื่นฉ่ำใจ

สุขฤทัยเพลินอารมณ์สุขสมจินต์

ร้อยกรองกานท์ขานผสมภิรมย์รื่น

ถ้อยคำชื่นทุกถ้อยพลอยถวิล

ทุกชนชั้นเพียงใครได้ยลยิน

แม้ใจหินกร่อนละลายกลายอ่อนโยน..

16 ธันวาคม 2012 วิถีชีวิตล้านนา

เมืองเหนือล้านนาผญาหลายนัก

เพื่อนพ้องน้องฮักจะขอขยาย

การกินอยู่นั้นเฮาแสนสบาย

บ่อว่าญิงจายขอเจิญฟังเนอ

ไม้กานหาบเปียดสะปายถุงย่าม

 ผ้าซิ่นผืนงามทอใส่เสมอ

 ตึงญิงตึงจายมีงานได้เจอ

 ช่วยกันแต๊เนอหมู่จาวบ้านเฮา

ช่วยสืบสานฮีตฮอยตี๊ดีหลาย

 มีมากมายโกมผญาดั่งเก๊าเสา

 ฮักท้องถิ่นบ้านเมืองเนื่องนานเนา

 บ่อมีเส้าหายสูญมากมูนมา

การอยู่กินมีธรรมนำจีวิต

 ฮู้จักคิดดัดแปลงแลสรรหา

 ของใดดีเก็บไว้ใช้อย่าต้อดลา

 ประยุกต์มาแถมใหม่หื้อดีดี..

กำอู้จ๋าภาษิตจำมาใช้

 ดนตรีไทยล้านนาเคยดีดสี

 ฟังสะล้อซอซึงม่วนเต็มที

 ฟังจ้อยซอน้องปี้ม่วนนักแก

ฝากลูกหลานล้านนาอย่าเลยละ

ของสะป๊ะของปู่ย่าและพ่อแม่

จ้วยเตื่อมตุ้มกันพ่องหนาหมั่นดูแล

หื้อเผยแพร่สู่สากลคนล้านนา

18 ธันวาคม 2012 หนึ่งปีผ่าน

ด้วยสายธารศรัทธานาวาเคลื่อน

สำนึกเตือนตนว่ารู้หน้าที่

คงมีแต่ใจรักและหวังดี

ขอให้มีสุขสันต์ทุกวันคืน

 ถึงคราเดือนเตือนตนพ้นปีเก่า

ทั้งเราเขาเดินทางพรางฝึกฝืน

กระแสโลกกระหน่ำซัดกล้ำกลืน

ทุกข์ขมขื่นด้วยใจไม่อาจปลง

ณ วันหนึ่งแห่งฝันพลันสิ้นจบ

เวียนวนครบเวลาพารักหลง

อาจสะดุดขากันพลันล้มลง

 ลุกแล้วก้าวมั่นคงจงก้าวไป

 ในความฝันวันวานอันหวานชื่น

ได้กลับคืนสู่ความจริงสิ่งยิ่งใหญ่

สัจธรรมล้ำเลิศประเสริฐไตร

รำลึกได้สติตรองมองเหตุการณ์

 ฝึกเมตตาอภัยให้มวลมิตร

ยิ้มสักนิดแย้มยลปนสงสาร

เราต่างร่วมทุกข์ทนผจญมาร

กิเลสหาญครอบงำนำชีวี

สงบเถิดดวงจิตมิตรที่รัก

มิไสผลักหรือคล้อยตามใจตนนี่

วิเคราะห์ตามเหตุต้นผลจึงมี

คงชีวีพ้นผ่านทุกข์มารภัย...

24 ธันวาคม 2012 ไม่มีรัก

ไม่มีกลอนหน้าหนาวร้าวรานรัก

ไม่มีตักอุ่นอุ่นหนุนตอนหนาว

ไม่มีคนถามไถ่ในเรื่องราว

ไม่มีข่าวใดใดใจเยียบเย็น....

มีแต่เหงาเหงาเหงาเท่านั้นหนอ

มีแต่รอรอรอก็ไม่เห็น

มีแต่ข่าวโน่นนี่หลายประเด็น

มีคนเป็นขวัญใจในบทกลอน..

คงลาลับลับหายไม่รู้จัก

คงไม่รักกันแล้วเหลือแต่หลอน

เพราะต่างคนต่างเดินเพลินทางจร 

หมดทางวอนเว้าหวานเช่นวันวาน

สักวันคงตัดใจได้สนิท

คงไม่คิดเวียนวนจนร้าวฉาน 

เปลี่ยนหัวใจที่รักจนดักดาน

เรื่องผันผ่านเก็บไว้สอนใจตน

จะอาจหาญชาญกล้าท้าไร้รัก

กล้าหาญหักหัวใจไม่หมองหม่น

จะไม่ขอให้ใจใครสักคน

ขอเป็นคนโสดเปลี่ยวอยู่เดียวดาย

จะเยาะหยันเย้ยเยาะก็ไม่โกรธ

จะไม่โทษชะตาว่าเสียหาย

ลบอดีตเก่าเก่าเมื่อปีกลาย

สู่จุดหมายสิ้นเวรภัยใฝ่เมตตา..

สวัสดีปีใหม่2556