คำว่าบ้านคือสถานที่พักพิงได้แอบอิงอาศัยได้ไออุ่นมีรักใคร่ไมตรีมีการุณมีน้ำใจเจือจุนทุนสังคมบ้านกลอนคือบ้านเราที่เนานานเราเบิกบานบ้านนี้มีเงาร่มมีเพื่อนพ้องพี่น้องปองชื่นชมร่วมภิรมย์อ่านเขียนเวียนคำกลอนณ บ้านนี้เวียนมาพักอาศัยบ้างจากไปบ้างก็ลามาผลัดผ่อนบ้างหายหน้าไปนานเพื่อนอาวรณ์เชิญชวนย้อนกลับมาต่างอาลัยตั้งคำกลอนบทกวีมีหลายหลากมีเรื่องมากตั้งประเด็นเช่นปราศัยมีปัญหาขัดข้องบ้างหมองใจเคลียร์กันได้พี่น้องปรองปรีดาบ้างติติงท้วงถามตามสงสัยบ้างน้อยใจบ่นท้อครหาธรรมดาโลกนี้อนิจจาต่างนินทาสรรเสริญเจริญใจบางกะทู้เรื่องสั้นนั้นสนุกบางทีทุกข์อ่านแล้วน้ำตาไหลนี่แหละหนารสชาติบ้านกลอนไทยจากถิ่นไหนล้วนร่วมรักสามัคคี
บันทึกการเดินทางเสี้ยวหนึ่งของชีวิต ครูบ้านป่านาดอย สู้ไม่ถอยงานการศึกษา ไม่ติดกับตำรับตำรา สอนภาษาด้วยใจใส่ความดี
วันอาทิตย์ที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2556
2 มกราคม 2013 บันทึกของ Flower บ้านกลอน บ้านเรา
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น