ป่านนี้แล้ว....
ป่านนี้คงลืมกันได้สนิท
ป่านนี้คงมีมิตรหน้าใหม่ใหม่
ป่านนี้แล้วคิดถึงอีกทำไม
ป่านนี้ใจยับเยินเกินเยียวยา
แล้วเมื่อไรจะลืมอย่างเขาบ้าง
แล้วเมินหมางห่างเหินไม่บ่นหา
แล้วหยุดคำพร่ำเพ้อพรรณนา
แล้วยิ้มร่าเริงรื่นชื่นชีวัน
ป่านนี้คงลืมกันได้สนิท
ป่านนี้คงมีมิตรหน้าใหม่ใหม่
ป่านนี้แล้วคิดถึงอีกทำไม
ป่านนี้ใจยับเยินเกินเยียวยา
แล้วเมื่อไรจะลืมอย่างเขาบ้าง
แล้วเมินหมางห่างเหินไม่บ่นหา
แล้วหยุดคำพร่ำเพ้อพรรณนา
แล้วยิ้มร่าเริงรื่นชื่นชีวัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น