วันเสาร์ที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2556

แล้วฉันก็มาถึงซึ่งวันนี้

แล้วฉันก็มาถึงซึ่งวันนี้
เป็นวันที่แพ้ยับกับความหลัง
ยอมรับความรวดร้าวตามลำพัง
คนเขาชังเมินหน้านิราไกล

ณ ที่โน่นโพ้นไกลในดงป่า
คิดเมื่อคราวันหวานซึ้งหวั่นไหว
เผลอคำนึงถีงรักตระหนักใน
แล้งน้ำใจน้ำคำไม่นำพา...

กันนา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น