โลกนี้สวยงามน่าอยู่ มิใช่เพราะวัตถุที่หรูเลิศอลังการงานสร้างแต่อยู่ที่คน
รู้จักดูแลพึ่งพิงกัน เมื่อเรารู้จักดูแลตนเองให้อยู่รอดปลอดภัยแล้วก็มีการ
ห่วงใยรักใคร่ดูแลคนรอบข้าง หากเราอยู่อย่างมีความสุขท่ามกลางคนที่
ทุกข์สับสนวุ่นวายเราจะรู้สึกอย่างไร เราอิ่ม พี่น้องผองเพื่อนเราอดอยาก
หิวโหย เรานอนอุ่นสบายขณะที่พี่น้องผองเพื่อนเราไร้ที่อยู่อาศัย เราฉลอง
ความสุขสนุกสนานเฮฮา แต่ผองเพื่อนเรากำลังหวาดหวั่นกับภัยอันตราย
ต่างๆ มีบ้างไหมที่จะคิดแบ่งปันความสุขแก่คนอื่นที่แม้ไม่ใช่ญาติมิตร
รักและเมตตาเป็นกติกาสากลที่ใครๆต่างรู้ดีว่าคือสิ่งที่จะทำให้โลกสงบมี
สันติภาพ ได้เวลาหรือยัง พร้อมกันหรือยังที่จะยื่นมือช่วยเหลือผู้ตกทุกข์
ให้ที่พึ่งพิงอาศัย แบ่งปันรอยยิ้มและความสุขแก่ทุกคนที่ท่านพบเห็น
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น