วันอาทิตย์ที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ปิดปิดปิด



ปิดปิดปิดใส่กูญแจ หัวใจแพ้จำลาหนี
น้ำตาล้นไหลปรี่ เมื่อท่าทีเมินชิงชัง

โง่ไปใจรักหลง ใฝ่พะวงคงหมดหวัง
อกหักรักภินท์พัง ฝืนใจตั้งสติคืน

เปลี่ยนแปลงธรรมดา วันเวลาใครจะฝืน
สู้ไปแม้ใจขื่น ทำหน้าชื่นแต่ใจตรอม

พรุ่งนี้ลืมตาตื่น ถอนสะอื้นจิตถนอม
เถอะนะจะเตรียมพร้อม ขอยินยอมเก็บใจคืน

คิดถึงกันทุกวัน..


รูปภาพ : คิดถึงกันทุกวันแม้น้อยนิด
เท่าที่สิทธิ์ทำได้ไม่ผิดหนอ
ต่างคนฝันทำไปมิได้รอ
แค่เสริมต่อแรงใจให้แก่กัน

ขอให้ชื่นหัวใจยิ้มในหน้า
มีคุณค่าเพียงพอหล่อเลี้ยงฝัน
ส่งคำกลอนวอนเว้าเฝ้ารำพัน
ทุกคืนวันอุ่นใจได้พบเจอ
คิดถึงกันทุกวันแม้น้อยนิด
เท่าที่สิทธิ์ทำได้ไม่ผิดหนอ
ต่างคนฝันทำไปมิได้รอ
แค่เสริมต่อแรงใจให้แก่กัน

ขอให้ชื่นหัวใจยิ้มในหน้า
มีคุณค่าเพียงพอหล่อเลี้ยงฝัน
ส่งคำกลอนวอนเว้าเฝ้ารำพัน
ทุกคืนวันอุ่นใจได้พบเจอ


แม่บัวนำ ปานพาน กำลังแกะละหุ่งไว้ขายส่งเสียให้ลูกๆได้เรียนหนังสือ

คิดอย่างไรให้สิทธิ์อิสระ
คิดเถิดนะทางดีที่เสริมส่ง
คิดก้าวข้ามอุปสรรคมากหนามพง
คิดธำรงเสรีที่ปลายทาง

คิดช่วยเหลือเอื้อเฟ้อและเผื่อแผ่
คิดช่วยแก้ปัญหาที่ขัดขวาง
คิดนำพาผู้ด้อยมิปล่อยวาง
คิดพักบ้างก็ดีมิเหนื่อยเกิน..

ได้อะไรจากใบไม้ร่วง

ร่วงหล่นตามกาลเวลา
หมดศรัทธารักสลาย
รู้ซึ้งถึงบั้นปลาย
วันสุดท้ายคือจากกัน

กล้บบ้านเรา


พ่ออ้ายจันทร์ตา ปานพาน กับการสานรั้วไม้ไผ่

 บ้านเคยอยู่อู่นอนย้อนคืนหวน
กลิ่นอุ่นอวลบ้านเก่าเราสุขสันต์
ใต้ร่มไม้ใบบังนั่งชมจันทร์
ไผ่รำพันเสียดกอล้มลมแรง...

ดาวรายสุกสกาวฟ้าพราวพร่าง
ไอหมอกบางลอยฟ่องต้องพรายแสง
ดอกหญ้าบานชูช่อล่อแมลง
ไผ่แขนงล้อมรักผักสวนครัว

เสียงไก่ขันแสงทองรองเรืองจ้า
ไกลสุดตาป่าเขาเงาสลัว
ปล่อยเจ้าทุยลุยโคลนน้ำขุ่นมัว
แม่เข้าครัวหุงหาหอมน่ากิน

ฟังเจื้อยแจ้วนกร้องแซ่ซร้องเสียง
บินเลยเลี่ยงหาเหยื่อเมื่อผกผิน
ถลาร่อนจิกหนอนบนดอนดิน
เลี้ยงชีวินสู้อุตส่าห์พยายาม

ดอกจานแดงแสงสีมีใจซี้ง
รักประหนึ่งดอกร่วงห่วงคำถาม
ฝากส่งข่าวคนไกลคนใจงาม
รอด้วยความคำนึงหนึ่งในใจ

เธออยู่ไหนให้รู้สู้งานหนัก
ให้ประจักษ์ใจฉันไม่หวั่นไหว
รอคนดีกลับบ้านนานเพียงใด
ทุกวันใหม่ยังหวังแม้ลางเลือน..

วันเสาร์ที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2556

พื้นที่นี้ฉันยึดครอง

พื้นที่นี้ฉันยึดครอง

5 กันยายน 2012 เวลา 16:50 น.
พื้นที่ฉันยึดครอง    ขอจับจองหนึ่งห้องใจ
เธอมอบให้ฉันไง     ยังจำได้ไม่เคยลืม
ไม่ได้เซ็นสัญญา     ใจให้มาก็ด่ำดื่ม
ฉันยังว่าแสนปลื้ม     สัญญายืมไม่ต้องมี
ต่อมาเธอบอกฉัน     ว่าเธอนั้นเบื่อสิ้นดี
ฉันแย่เสียเต็มที        ไร้ความดีไม่น่าคบ
เป็นตัวน่ารังเกียจ       ไม่อยากเฉียดเข้ามาพบ
แล้วเธอก็เลือนลบ     จากพื้นที่ฉันยึดครอง

ทุกอย่างเกิดแต่เหตุ

5 กันยายน 2012 เวลา 16:03 น.
ไม่มีเชื้อคงไม่มีไฟ
ไม่มีลมหายใจคงไม่มีฝัน
ไม่มีรักคงไม่มีกันและกัน
ไม่มีตะวันคงไม่มีดวงดาว
ไม่มีเหตุคงไม่มีผล
ไม่มีคนคงไม่มีข่าว
ไม่มีเงื่อนไขคงไม่มีเรื่องราว
ไม่มีการสืบสาวคงไม่มีผู้กระทำการ

นภาใกล้ค่ำฟ้ายังฉ่ำฝน

นภาใกล้ค่ำฟ้ายังฉ่ำฝน
ชีวิตวุ่นวนไม่รู้หนทาง
สับสนจนใจใครใครเหินห่าง
โลกแสนอ้างว้างยามถูกหมางเมิน

คงเป็นเพราะกรรมทำไว้ปางก่อน
จึงตกสะท้อนอัตคัตขัดเขิน
จะทำฉันใดยากไร้เหลือเกิน
ทำงานหาเงินเพลินจ่ายมากมี

ต้องยึดธรรมมาสัจจาชีวิต
มิเผลอหลงผิดกระทำบัดสี
สำนึกกลับใจพบผู้คนดี
มั่นคงวิถีเรียบง่ายกายใจ

สุขแท้ไหนเท่าใจเราสงบ
ประนอมน้อมนบพบทางสดใส
เริ่มต้นแต่นี้นาทีนี้ไป
สักวันคงได้หวังไว้สมปอง..

นักเล่านิทาน

นักเล่านิทาน
วันนี้นำนักเรียนไปแข่งขันเล่านิทาน
ระดับ ป.ต้น น้องเอ็มมี่ ได้ที่ 2
ส่วนระดับ ป.ปลาย น้องเอื้องได้ที่ 1 เป็นตัวแทนเครือข่ายไปแข่งระดับเขตต่อไป ครูขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ

คิดถึงคนึงหา

คิดถึงคนึงหา
ตรึงตราฤๅลืมเลือน
คิดถึงพี่น้องเพื่อน
ขาดเยี่ยมเยือนกันเนิ่นนาน

หวังว่าจะพบกัน
คงสักวันที่ผันผ่าน
ยิ้มใสใจเบิกบาน
คงพ้องพานสราญรมย์
1

แล้วฉันก็มาถึงซึ่งวันนี้

แล้วฉันก็มาถึงซึ่งวันนี้
เป็นวันที่แพ้ยับกับความหลัง
ยอมรับความรวดร้าวตามลำพัง
คนเขาชังเมินหน้านิราไกล

ณ ที่โน่นโพ้นไกลในดงป่า
คิดเมื่อคราวันหวานซึ้งหวั่นไหว
เผลอคำนึงถีงรักตระหนักใน
แล้งน้ำใจน้ำคำไม่นำพา...

กันนา

สวัสดีวันสีฟ้าพาสุขสดใส Happy Blueday

สวัสดีวันสีฟ้าพาสุขสดใส
Happy Blueday

ขอตั้งจิตอธิษฐานให้ท่านสุข
ปราศจากทุกข์หม่นหมางสว่างใส
พร้อมดำรงคงมั่นฟันฝ่าไป
เปี่ยมด้วยไฟสรรสร้างหนทางมี

แม้เล็กน้อยค่อยค่อยขยับขยาย
ช่วยสืบสายวงวรรณปั้นวิถี
ไม่เด่นดังเพริศแพร้วแก้วกวี
เพียงยินดีแต่งถ้อยร้อยเรียงคำ

กันนา

บทละครย้อนชีวิต

บทละครย้อนชีวิต
สะท้อนคิดจิตขื่นขม
ผ่านร้อนหนาวคราวฝนลม
เชยชิดชมแล้วร้างลา
4

ชีวิตสับสน...

ชีวิตสับสน...
หากปล่อยใครมามีอำนาจเหนือใจเรา
รัก...มิได้สวยงามอย่างฝันเลย
หากคุณมิได้รู้จัก..รักที่บริสุทธิ์ดีพอ
และแยกแยะ..ไม่ได้..
เมื่อเอ่ยคำว่าพอ..เพราะเชื่อคำเขา
ดังนั้น...ระหว่างเรา...จึงหันห่าง..
ดุจเส้นขนานไม่เหลือแม้คำว่าคนเคยรู้จัก..

อดทน....ดั่งก้อนหิน

อดทน....ดั่งก้อนหิน
ติดดิน....ดั่งต้นหญ้า
ใจกว้าง...ดั่งท้องฟ้า
มุ่งหน้าทำดี..ดั่งสายธาร
4

อย่าคิดเล็ก..คิดน้อยกับคนที่รัก

อย่าคิดเล็ก..คิดน้อยกับคนที่รัก
อย่าคิดมากมายนัก..กับคนที่ไม่รัก
ไม่มีใครจะรักเรา ได้เท่าตัวเราเอง
แผ่เมตตาบ่อยๆ ค่อยๆ สร้างกำลังใจให้ตนเอง

ความสุขเล็กๆ หาได้ใกล้ตัวคุณ

ความสุขเล็กๆ หาได้ใกล้ตัวคุณ
มิต้องดิ้นรนขวนขวาย อะคริ อะคริ
1

แค่คิด..จะมีชีวิตเพื่อช่วยผู้อื่น ความสุขก็อยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้วล่ะ.

แค่คิด..จะมีชีวิตเพื่อช่วยผู้อื่น
ความสุขก็อยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้วล่ะ...

เรื่องผะ...ผ...ผี...จากมรดกตุ๊ปู่ หลวงพ่อปูรี ธ้มมวโร

เรื่องผะ...ผ...ผี...จากมรดกตุ๊ปู่ หลวงพ่อปูรี ธ้มมวโร

บ่าถ้ากลัวเน้อ....คนเฮาสุดต๊าย...ตึงต๋ายเป๋นผี
บ่าเว้นจ๋นมี....ชั่วดีหนุ่มเถ้า...ผีบ่ามี..บ่าดีกลั๋วเจ้า
ผีก๊านคนเฮา มนุส..หลอกเก่งเหลือผี...บ่ามีพิรุธ
เป๋นจุดที่ต้อง...ระวัง....หลอกหื้อเฮาฮัก...หลอกหื้อเฮาหวัง
แล้วก่อกลับจัง...หลอกหื้อเสียหน้า......
จะป๊กพระเป๋นร้อยห้อยคอเจ้า
บ่าข่ามเต๊าป๊กความดีไว้ตี้ใจ๋
 

เพื่อน....กิ๋นหรือเพื่อนต๋าย...

เพื่อน....กิ๋นหรือเพื่อนต๋าย...

คนเฮาผูกพัน....สำคัญเปื้อนป๊อง...อย่าไปเกี่ยวข้อง..คนพาล
คบเป๋นเปื้อนฮัก...ต้องดูพื้นฐาน...ถ้าเป๋นวงศ์วาร...คนพาลอย่าใกล้
สังคมตึงวัน..เดือดนันเหนือใต้....จะไปตางใด...กลั๋วล้ำ
หากคบเปื้อนดี...บ่อมีหม่นจ๊ำ..เหมือนเฮือจอดจ้ำ..งามดี
ต่างก่อเอื้อเฟื้อ...ใจ๋เป่งสุขี...ร่วมสามัคคี..บ่อมีหม่นเศร้่า..
บ่อมีหม่นเศร้า...

ไม่เกลียดชังกัน

ไม่เกลียดชังกัน
ไม่หยันลบหลู่
ล้างจิตศัตรู
ย่อมอยู่สงบเย็น
..........
ละบาป..บำเพ็ญบุญ
เป็นทุนต่อชีวิต
นอกเหนือฟ้าลิขิต
อยู่ที่จิตเราเอง

เผด็จการ

เผด็จการ

22 กรกฎาคม 2013 เวลา 21:21 น.
เผด็จการ...โดยครูดอกไม้และครูสมศรี 


เผด็จการหาญกล้ารวบอำนาจ
คิดฉลาดเฉโกจนโตใหญ่
คนเกรงกลัวหัวหดหมดทางไป
แต่หาใช่ชอบธรรมแค่ยำเกรง

ใช้คุณธรรมนำพาจะผาสุข
มิใช่คุกคามคนปนข่มเหง
สร้างอำนาจข่มใครใจนักเลง
แล้วอวดเบ่งข้าใหญ่ใครก็ยอม


ขอเป็นหนึ่งมิยอมให้ใครข่มเหง
มาอวดเบ่งบงการคนพาลกล่อม
ให้คล้อยตามทำเลวชั่วกลั้วจอมปลอม
มิยอมน้อมก้มหัวให้ แม้...วายชนม์


 มีปัญญา มีสมองโปรดตรองตรึก
ใช้สติพึงนึกอย่าสับสน
เปิดดวงตาให้สว่างกระจ่างกมล
วิเคราะห์ผลที่เขาทำ... ระยำหรือดี

หากตรวจสอบกันได้คงได้เห็น
แต่ซ่อนเร้นปกป้องต้องหลบหนี
มองไม่เห็นใจแท้แน่วจี
สร้างแง่ดีแก่ตนทุกคนไป

เข้าพรรษาปาวารณายอมให้ติง
แม้ในสิ่งทำเลวหรือเหลวไหล
เรามิอาจพิสูจน์ผ่าเครื่องใน
อยู่ที่ใจเขานั่นเท่านั้นเเอง

นิราศอบรมธรรม

นิราศอบรมธรรม

1 พฤษภาคม 2013 เวลา 6:26 น.
จากลำพูนสู่โคราชมิพลาดผิด
มาถูกทิศหนทางสว่างไสว
พบครูเปิ้ลแสนดีมีน้ำใจ
เธอมีไก่ย่างท่าช้างมานั่งรอ

รถท่านรองรอต้อนรับที่ขนส่ง
พามุ่งตรงทานเช้ากันทันทีหนอ
เกาเหลาเจ้าอร่อยซดคล่องคอ(อิอิ)
อิ่มแล้วก็ซื้อของฝากหลายหลากตา

แวะพักบ้านท่านรองใจอารี
ท่านแสนดีมอบรถให้ใช้เลยหนา
ต้องเดินทางไปอบรมกลางพนา
ถึงเวลาก่อนเที่ยงไม่เบี่ยงเบน

ที่เวิล์ดพีซเขาใหญ่ในปากช่อง
รับครรลองศีลธรรมจรรยาเด่น
ครูสอนใครดีงามตามกฎเกณฑ์
ต้องละเว้นเหตุต้นพ้นภัยพาล

ปฏิบัติตนดีต้องสะอาด
ต้องเก็บกวาดที่กินนอนสอนลูกหลาน
ปลูกฝังนิสัยดีหนีใจมาร
เริ่มจากบ้านพ่อแม่และคุณครู

สะอาดกายฝึกระเบียบรับผิดชอบ
เป็นระบอบฝึกฝนคนเลิศหรู
มองด้านในตนตัวไม่มัวดู
หลงเชิดชูหลงตนหลงวนเวียน

ภาระแพทย์ต่อสู้เชื้อโรคร้าย
ภาระครูเป้าหมายปรับแปรเปลี่ยน
ครูถ้วนครบอบรมเฝ้าพากเพียร
นำนักเรียนปลูกศีลธรรมก่อกรรมดี

ครูสอนศิษย์ตกต่ำระกำจิต
เกิดวิกฤตเดือดร้อนไปทุกที่
หากครูนำสอนทางสร้างชีวี
แนะชวนชี้นำจิตพ้นพิษภัย

กราบย่าโมก่อนลาจากพรากวันนี้
ขอความดีหนุนส่งคงสดใส
กลับสู่บ้านสุขสราญเบิกบานใจ
ขอบคุณเพื่อนแดนไกลช่วยดูแล

จากโคราชสู่ลำพูนเพิ่มพูนสุข
ดับความทุกข์พึ่งตนได้ใจเผื่อแผ่
เสริมสร้างบุญติงเตือนมิเชือนแช
ขอบคุณแท้ได้อบรมบ่มความดี..

ขอขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่ให้ความ
อนุเคราะห์อำนวยความสะดวกทุกอย่าง
ท่านรองพันธ์ ครูน้อง
ผู้ร่วมเดินทางแสวงบุญ
ท่านรองสุระศักดิ์ ฉายขุนทดและคุณนาย
รองฯ ผอ.สพป.นม.เขต5
ครูเปื้ล
คุณแม่น้องทรายคนสวยใจดี
และท่านสารวัตรใจดี
ขอให้ได้รับบุญกุศลเหมือนกัน
หมดทุกท่านทุกคนนะคะ