วันจันทร์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2554

พึ่งพิง แบ่งปัน ความสุข


             
โลกนี้สวยงามน่าอยู่ มิใช่เพราะวัตถุที่หรูเลิศอลังการงานสร้างแต่อยู่ที่คน
รู้จักดูแลพึ่งพิงกัน เมื่อเรารู้จักดูแลตนเองให้อยู่รอดปลอดภัยแล้วก็มีการ
ห่วงใยรักใคร่ดูแลคนรอบข้าง หากเราอยู่อย่างมีความสุขท่ามกลางคนที่
ทุกข์สับสนวุ่นวายเราจะรู้สึกอย่างไร เราอิ่ม พี่น้องผองเพื่อนเราอดอยาก
หิวโหย เรานอนอุ่นสบายขณะที่พี่น้องผองเพื่อนเราไร้ที่อยู่อาศัย เราฉลอง
ความสุขสนุกสนานเฮฮา แต่ผองเพื่อนเรากำลังหวาดหวั่นกับภัยอันตราย
ต่างๆ มีบ้างไหมที่จะคิดแบ่งปันความสุขแก่คนอื่นที่แม้ไม่ใช่ญาติมิตร
รักและเมตตาเป็นกติกาสากลที่ใครๆต่างรู้ดีว่าคือสิ่งที่จะทำให้โลกสงบมี
สันติภาพ ได้เวลาหรือยัง พร้อมกันหรือยังที่จะยื่นมือช่วยเหลือผู้ตกทุกข์
ให้ที่พึ่งพิงอาศัย แบ่งปันรอยยิ้มและความสุขแก่ทุกคนที่ท่านพบเห็น
ขอบคุณค่ะ

วันอาทิตย์ที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2554

ภาษาใจ




ใจ เป็นภาษาเรียก แทนคำว่า ชีวิตจิตใจ ที่มีความรู้สึกนึกคิด มีสติกำกับ
ในคำภาษาไทยมีใจประกอบมากมาย เช่น ใจดี ใจร้าย  ใจเสีย เสียใจ
ใจชื้น  ใจป้ำ ใจดำ พอใจ ตั้งใจ ..... อีกมากมายเลย พระพุทธองค์
ทรงสอนว่า เกิดเป็นคนต้องใจสูง เป็นคำศัพท์ว่า มนุษย์ แปลว่าผู้มีใจสูง
คือจิตวิญญาณใฝ่แต่ทางกุศล คิดดี พูดดี ทำดี ถ้าใจต่ำเป็นได้แต่เพียงคน
คือ วุ่นวายใจ คนไปคนมาเหมือนขนมกวน ชีวิตต้องคิดบวกไว้ ยิ้มสู้ไว้
อย่ามัวเมา เศร้าหมอง ทุกอย่างเมื่อมีปัญหา ก็ใช้ปัญญาพิจารณาไตร่ตรอง
แก้ไขไปให้ลุล่วง ก้าวข้ามพ้นไปให้ได้ด้วย มุมานะ พยายาม ไม่ท้อถอย
บ้างก็ว่าชีวิตคือการต่อสู้  นั่นก็จริงที่เดียวแต่มิได้ไปต่อสู้กับใครที่ไหน
ต่อสู้กับใจเราเองนี่แหละ  สำคัญที่ใจนะ...

ขอบคุณเช้าวันใหม่



ตื่นนอนตอนเช้าลืมตาได้ไม่ลืมขอบคุณ ที่ชีวิตเรายังเป็นปกติสุข
มือไม้แข้งขากายาทุกส่วนขยับได้ ไม่มีส่วนใดเจ็บปวดหรือชาหมด
ความรู้สึก ก็นี่แหละของขวัญหรือพรจากสวรรค์ล่ะ ต่อไปกำไรเรา
ก็มีหน้าที่แสวงหาเอา แล้วอย่าหลงใหลได้ปลื้มว่าอะไรที่ได้ ที่มี
ที่เป็น จะยึดถือเอาไว้ได้ตลอดไป เพราะอนิจจังไม่เที่ยงนะ ชีวิต
โลก จักรวาลเปลี่ยนไปได้เสมอ เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวฝน
อารมณ์คนรอบข้าง อย่าหวังอะไรให้มากมาย ทุกคนต่างก็มีทุกข์
ซ่อนเร้น ชีวิตต้องประคับประคองกันไป ผ่านวันนี้ก็มีวันต่อไป
ผ่านเดือน ผ่านปี ใกล้จุดหมายคือจุดสิ้นสุดไปเรื่อยๆ ยังมีอะไร
อีกไหมที่ควรคิดควรทำฝากไว้ เผื่อคนรุ่นหลัง หรือคนที่ยังต้องการ
ความอนุเคราะห์อีกมากมาย กำไรของชีวิตจะมากหรือน้อยคือ
การเสียสละให้ปันแก่โลกคืนมากน้อยเพียงใด เราไม่ได้เกิดมาเอา
แต่เกิดมาเพื่อให้ต่างหาก สวัสดีวันใหม่ พร้อมที่จะให้หรือยัง?